sobota, 15 listopada 2014

Budowa dzieła sztuki - perspektywa

W nowym poście proponuję Wam kolejną porcję informacji dotyczących budowy dzieła sztuki. Wcześniej zajęliśmy się omówieniem rodzajów kompozycji, teraz czas na perspektywę, która jest nie mniej istotna przy analizie maturalnej, i którą najlepiej zidentyfikować zaraz po opisie kompozycji. Wówczas egzaminator, od początku obcowania z Waszą analizą, widzi, że ma do czynienia z osobą dobrze orientującą się w konstrukcji obrazu.


Zacznijmy od definicji perspektywy, którą również należy przyswoić:

perspektywa to umiejętność ukazywania trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie, zgodnie z prawami widzenia

Wyróżniamy następujące rodzaje perspektywy:



kulisowa - tworzy ją szereg zasłaniających się częściowo konstrukcji (gór, budynków itp.), których nakładanie się w efekcie daje wrażenie głębi; jest to najbardziej prymitywny rodzaj ujęcia perspektywicznego[stosowany głównie w średniowieczu];

Pasjakościół św. Jakuba w Toruniu, ok. 1480-90 (fragment) - perspektywa kulisowa


geometryczna (zbieżna lub centralna) - oparta na zasadzie pozornego zmniejszania się przedmiotów w miarę ich oddalania się od oka oraz pozornej zbieżności ku horyzontowi wszelkich linii biegnących w głąb oka tzn. obserwacja powstałego na płaszczyźnie obrazu wywołuje iluzję postrzegania takich samych stosunków przestrzennych jak podczas obserwacji rzeczywistej  przestrzeni;


Pieter Bruegel Starszy, Walka postu z karnawałem, 1559 - perspektywa geometryczna, z lotu ptaka


W zależności od położenia oka względem płaszczyzny obrazu wyróżniamy następujące odmiany perspektywy:
  • z lotu ptaka – wysoko w stosunku do obrazu
  • żabia – bardzo nisko
  • boczna
  • ukośna

Edward Hopper, Przedział C, wagon 2931938 - perspektywa geometryczna, ukośna


powietrzna (barwna) - uwzględniająca zjawisko, że z dużej odległości przedmioty nie tylko maleją, ale zmieniają także kolor; warstwa atmosfery    dzielącej dalekie przedmioty od oka sprowadza ich kolor do szaroniebieskiej tonacji; zmiany w kolorze występują przeważnie w odniesieniu do barw ciemnych i zimnych, kolory jasne i ciepłe zachowują większą widoczność w oddaleniu



Jacob van Ruisdael, Młyn w Wijk bis Duurstede, 1665/69 - perspektywa powietrzna



odwrócona - rodzaj perspektywy stosowany w średniowieczu, polegający na tym, iż wielkość postaci uzależniona jest od ich znaczenia zgodnie z obowiązującym ówcześnie światopoglądem; np. fundator na planie pierwszym jest mniejszy od świętego na planie dalszym;


Epitafium Wierzbięty z Branic, 1425 - perspektywa odwrócona 


Linia horyzontu:

w kompozycji obrazowej możemy wyróżnić dwa rodzaje linii horyzontu:
  • horyzont podwyższony
  • horyzont obniżony

Jean-François Millet, Kobiety zbierające kłosy, 1857 - horyzont podwyższony


Arnold  Böcklin, Wyspa umarłych1880 - horyzont obniżony

czwartek, 11 września 2014

Matura 2015 - przygotowania czas zacząć!

Drodzy Maturzyści!

Matura z historii sztuki 2014 już za nami. Dziękuję za tak duże zainteresowanie moim blogiem i mam nadzieję, że pomógł Wam dobrze się do niej przygotować. 

Niemniej jednak, blog nie kończy działalności dlatego też zapraszam wszystkich maturzystów anno domini 2015 do śledzenia aktualizacji i zapoznania się z moją ofertą. Nowe wpisy już niedługo!

Udanego roku szkolnego i powodzenia w przygotowaniach do egzaminu z historii sztuki!

Pamiętajcie, im wcześniej zaczniecie naukę, tym większe są Wasze szanse na dobry wynik!

Vademecum HISTORIA SZTUKI - MATURA 2015


Jan Vermeer, Astronom, 1668

Vademecum HISTORIA SZTUKI - MATURA 2015 + TESTY!

sobota, 22 marca 2014

Analiza porównawcza

Matura coraz bliżej i pora zacząć sprawdzać to czego się nauczyliście. Dlatego też w dzisiejszym poście zamieszczam przykład analizy porównawczej z poziomu rozszerzonego.

Jak wiadomo, ta część arkusza maturalnego to aż 20 punktów co w skali całości stanowi znaczny procent i może zaważyć na ostatecznym wyniku. Jeżeli więc uważnie przeanalizujecie przykłady odpowiedzi jakie tutaj zamieszczam i zastosujecie ten schemat w trakcie egzaminu, możecie liczyć na świetną punktację. Wbrew pozorom, to zadanie nie jest tak trudne jak może się wydawać i najważniejsza jest praktyka oraz uważna analiza poszczególnych elementów obrazu.


* Dla lepszych efektów proponuję najpierw zatrzymać się na pierwszej ilustracji i spróbować wykonać analizę porównawczą według schematu maturalnego samemu, a następnie sprawdzić na ile Wasze odpowiedzi są zgodne z tymi podanymi poniżej.





UWAGA: Zamieszczony tutaj arkusz z analizą porównawczą został przygotowany przez autorkę bloga według wymagań CKE i stanowi część Vademecum HISTORIA SZTUKI - MATURA 2014.

wtorek, 18 lutego 2014

SPRAWDŹ SIĘ! Zestaw testów maturalnych - NOWA OFERTA

Drodzy Maturzyści!

Po przygotowanym przez mnie vademenum, które ciągle możecie dostać w serwisie Allegro, przyszedł czas by przedstawić Wam moją nową ofertę:

  • zbiór 25 zestawów testowych z poszczególnych epok od prehistorii do współczesności
  • w tym dwa duże arkusze przekrojowe, obejmujące całość materiał 


Do każdego z zestawów dołączony jest również taki sam arkusz uzupełniony o odpowiedzi. Dzięki temu po rozwiązaniu testu możecie bez trudu sprawdzić czy wykonaliście go poprawnie.

Dodatkowo, dla poziomu rozszerzonego, 3 arkusze z analizą porównawczą oraz propozycje odpowiedzi


Po szczegóły zapraszam na:

wtorek, 28 stycznia 2014

Budowa dzieła sztuki - kompozycja

W dzisiejszym poście proponuję małe przypomnienie kilku podstawowych zagadnień z zakresu budowy dzieła sztuki, które są niezbędne do jego opisu, zarówno na poziomie podstawowym, jak i rozszerzonym, zwłaszcza w części poświęconej analizie porównawczej. Pamiętając o tych „banalnych” kategoriach i wypisując je na początku analizy zyskujesz dodatkowe punkty.

Podstawowa kwestia, najczęściej pomijana przez maturzystów, właśnie dlatego, ze wydaje się zbyt oczywista, przez co nieistotna, to określenie kształtu pola obrazowego (formatu obrazu), czyli czy jest to np. prostokąt poziomy lub pionowy, kwadrat lub forma zbliżona do kwadratu; polem obrazowym może być też elipsa lub koło (tondo). Przy analizie porównawczej to zapewnia Ci jeden punkt. Niewiele, ale czasem może zaważyć na wyniku.

Michelangelo Buonarroti, Tondo Doni, 1506-1508


Następnie należy zidentyfikować kompozycję z jaką mamy do czynienia w danym przypadku. Zwykle stosuje się podział rodzajów kompozycji ze względu na dwa jej aspekty.

-   ze względu na układ poszczególnych jej części:
     zamknięta/otwarta
     prosta/złożona (wielofiguralna)
     symetryczna/asymetryczna (wieloosiowa)
     rytmiczna/zderytmizowana
     centralna/ rozproszona
     horyzontalna/wertykalna/diagonalna
     jednoplanowa/wieloplanowa

-  ze względu na sposób oddziaływania na widza poszczególnych jej części:
     statyczna/dynamiczna
     ekspresyjna

Każda kompozycja składa się z co najmniej kilku powyższych elementów, im więcej wypiszesz, tym większa szansa, ze zostaniesz wysoko oceniony przez egzaminatora. Oto przykłady paru kompozycji wraz z opisem:

Pieter Bruegel Starszy, Pejzaż z upadkiem Ikara - kompozycja otwarta, złożona, horyzontalna, rozproszona, wieloplanowa i asymetryczna

Ilya Repin,  Śpiąca Wiera - kompozycja zamknięta, prosta, centralna, jednoplanowa i wertykalna

O ile opis kompozycji uwzględniający układ jej poszczególnych części wydaje się raczej łatwy, o tym kwestia oddziaływania na widza i ekspresyjności kompozycji może budzić pewne wątpliwości.


Trzeba tutaj wziąć pod uwagę, że ekspresja w dziele sztuki może występować w różnej formie w zależności od epoki i rodzaju dzieła. O kompozycji ekspresyjnej mówimy gdy napięcia w obrazie są silne i oddziałują na emocje widza; ekspresja może tkwić zarówno w scenie przedstawionej w danym dziele sztuki, ale także w jego materii (sposobie kładzenia farby, opracowania materiału rzeźbiarskiego etc.). Mam nadzieje, ze stanie się to jasne po porównaniu poniższych przykładów dwóch odmiennych rodzajów ekspresji.


Stanislaw Ignacy Witkiewicz, Tworzenie świata - kompozycja dynamiczna i mocno ekspresyjna - 
pulsujące, żywe formy, wyrazisty dukt pędzla, wewnętrzne napięcie miedzy elementami obrazu

Donatello, Święta Maria Magdalena -  duża ekspresja formalna, chropowate opracowanie materii, werystyczne przedstawienie postaci