Historia sztuki składa się nie tylko z samych przełomów kiedy to artyści sprzeciwiali się panującym tendencjom i wprowadzali własny styl oraz nową tematykę, ale także z nawiązań do artystycznych tradycji wcześniejszych epok. Dlatego też ważne jest aby śledzić ich trwanie na przestrzeni dziejów.
Poznając kolejne dzieła staraj się zwracać uwagę na to jak zmienia się przedstawianie danego tematu w zależności od okresu czy techniki. Istnieją tematy i motywy mniej popularne, ale i takie, które są długotrwałe, powtarzają się w sztuce od starożytności aż po czasy najnowsze. Takim przykładem może być chociażby sposób ujęcia Wenus czy przedstawienia tańca. Te obserwacje będą szczególnie przydatne jeśli na maturze wybierzesz temat wypracowania dotyczący ikonografii.
Oto kilka
przykładów jak w zależności od epoki zmieniała się ikonografia Wenus, na co wpływ
miało m.in. aktualne dla danego okresu pojęcie piękna, pojawianie się nowych kanonów
i technik artystycznych etc.
 |
| Wenus z Willendorfu, paleolit |
 |
| Praksyteles - Afrodyta Knidyjska, ok. 360 roku p.n.e. |
 |
| Peter Paul Rubens - Toaleta Wenus, ok. 1615 |
 |
| Dante Gabriel Rossetti - Venus Verticordia, 1864-68 |
 |
| Yves Klein - Wenus w błękicie, 1962 |
Poniżej,
dla porównania przykład dialogu artystów epoki nowoczesności i współczesności z
wielkim twórcą doby renesansu.
 |
| Sandro Botticelli - Narodziny Wenus, 1484-86 |
 |
| Odilon Redon - Narodziny Wenus, 1912 |
 |
| Salvador Dali - Narodziny Wenus, 1979 |
Aby z łatwością rozpoznawać motywy niezbędna jest również dobra znajomość tradycji biblijnej i mitologicznej. Większość dzieł czerpie z nich tematy, należy zatem umieć je zidentyfikować i przyporządkować do odpowiedniego źródła nawet jeśli dzieło nie odnosi się do nich w sposób dosłowny i jednoznaczny, np.
 |
| Katarzyna Kozyra - Olimpia, 1996 |
